داستان اخلاقی

اثر شدید آیه ی قرآن

رسول اکرم (ص) در مجلسی آیه 7 و 8 سوره ی زلزال را خواند:

فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ- وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرّاً یَرَهُ.

:« پس هر آن کس که اندکی کار نیک یا بد کند، آن را می بیند».

یک نفر عرب بادیه نشین، سخت تحت تأثیر قرار گرفت و عرض کرد: ای رسول خدا« مثقال ذرّه؟» ( یعنی حتّی یک ذرّه عمل فراموش نمی شود؟). پیامبر (ص) فرمود: آری. بادیه نشین: فریاد برآورد: واسَوْاَتاهُ ( وای بر من در مورد آشکار شدن بدی) و گریه می کرد. رسول خدا (ص) وقتی حال او را دید، فرمود:« این بادیه نشین کسی است که دلش از ایمان، خبر می دهد و آمیخته با ایمان است». و وقتی صَعْصَعَه، عموی فرزدق، این دو آیه را شنید، گفت:

حَسْبِی مِنَ الْقُرْآنِ ما سَمِعْتُ، لا اُبالِی بَعْدَ هذِهِ الْآیَةِ اَنْ لا اَسْمَعَ مِنَ الْقُرْآنِ شَیْئاً.

:« از قرآن همین آیه را که شنیدم، برای من کافی است، و بعد از شنیدن این آیه، باکی ندارم که دیگر هیچ آیه ای از قرآن را نشنوم».